امروز تو مراسم معارفه‌ي امباپه تو سانتياگو برنابئو، يه جا امباپه تو حرف‌هاش گفت مي‌خوام به بچه‌هايي که اينجا هستن يا صداي من رو مي‌شنون بگم که من هم مثل شما روزي اين رويا رو داشتم که مثلا بازيکن رئال مادريد باشم و الان بهش رسيده‌ام و شما هم مي‌تونيد و از اين مزخرفات. بلافاصله دوربين يه دختربچه رو نشون داد که بي‌تفاوت داشت يه چيزي مي‌خورد. بعد فکر کردم آره ديگه اگه هم مي‌خواي از اين حرف‌هاي انگيزشي بزني به پسربچه‌ها بزن چون اين ورزش کاملا مردونه‌اس و واقعا هيچ دختري تو دنيا روياي رسيدن به پيرهن تيم زنان مادريد رو نداره. حتي تيم زنان بارسلونا که هر سال قهرمان اروپا هم مي‌شن. و خب راهش چيه واقعا؟ يه زماني فکر مي‌کردم خب اگه بازيکن زن خوبي تو دنيا باشه چرا نبايد تو تيم‌هاي مطرح بازي کنه؟ چرا بايد حتما زنونه‌مردونه باشه؟ حتي اونجا. ولي عملا بعيده بشه اين وضعيت رو تغيير داد. چند روز ديگه المپيک پاريس شروع ميشه و شايد فقط در چند رشته باشه که ديدن مسابقات زن‌ها جالب‌تر از مردهاست (اگه فقط همون رشته برات مهم باشه و نخواي به دلايل غيرورزشي از کسي حمايت کني). و خب باز هم بايد پرسيد اين چه وضعيه؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر