تماشاگرنما

وقتی شما لورن بلان هستید، همان کسی که زمانی که بازیکن بودید اول هر بازی کله‌ی فابین بارتز را می بوسیدید چون اعتقاد داشتید برای شما شانس می‌آورد، پس می‌دانید که شانس و اقبال نیمی از بازی است. پس طبیعی است که اتفاق های نادر برای شما بیافتد. باران شدیدی که بازی را تعطیل کند و بعد از یک ساعت زمین لغزنده‌ای که همه چیز را تصادفی‌تر از قبل کند. و یک تاریخ پشت سرتان که می‌گوید تیم فرانسه تا به حال هیچ بردی بدون حضور پلاتینی و زیدان در تاریخ جام ملتها نداشته. همه‌ی چیزهای بیرونی که از کنترل شما خارج اند، یک بازی ساده را برایتان دراماتیک می‌کنند. ولی درام شما شکل نمی‌گیرد چون به سادگی در پنج دقیقه با دو گل کار را تمام می‌کنید. همین پنج دقیقه‌ای که من داشتم این را می‌نوشتم. آنقدر ساده که فکر می‌کنم چرا اصلن نوشتمش! ویژگی فوتبال شاید همین است که زیاد به مقدمه‌ات نباید دل خوش کنی. «گاهی بساط عیش خودش جور می‌شود / گاهی به صد مقدمه ناجور می‌شود» و این یعنی بخت و اقبال نیمی از بازی است.